140 Şiiri - Nahit Sadi Baysal

yürürken hayaller kuruyorum
yol çok uzun ve zor yokuş yukarı
ya da
aşağı yukarı
belki de hayalperestim

hayaller kuruyorum
yolda peşimde
hayaller
yoldayım işte

dolmuş parası yok
yürüyorum
yürümek sağlılıktır yazıyor
reklamında aracın kenarında

yanımda sen yürüyorsun
senin kim olduğunu bilmiyorum
“sen” var mı?
ama sen diyebileceğim biri olman hayalini kuruyorum
yürürken
o zaman yoruluyor az da olsa
hayalim
yetişemiyor bana

bir otobüs durağında oturuyorum
bekler gibi yeniden yürümeyi

bazen bozulmuş para buluyorum
gülümsüyor turası
zenginlik bu işte
bulmak
diyor yazısı

üstelik
hayallik
bir yer satın alıyorum
yürürken
yolsuz
gidemeyeceğim

yürürken işemem gerek
ibadethane var
Paralı işemek
Beddua paçamdan akıyor

Hayaller işte
Yol bitiyor
Karnım aç