14 Yaşda hamile. Şiiri - Aydın Babayev

Dikkat edin şairler
Felsefemi çözenler
Yazdıklarım doğrudur
Hayatda olumludur
Birgün parkda gezerken
Rasladım geç bir kıza
Yakınlaşıb yanıma, istedi dal siqara
14yaşı var imiş,hayatda yalnız imiş
Hikayesin anlatıb,ağladı yana -yana
Yardım et, dedi bana
Çaresizim acizim,hayatda kimsesizim
Düşündüm önce biraz
Ne yapayım Allahım...
Burakıp terk etsemmi...
Alıp yaşam versemmi...
Dedim.....
Beyaz kağıt tek parlak,nur yüzlü genç bir kızsın...
Ama olumsuz müşkül,bende tek yaşıyorum...
Ailemden uzakdayım
Buşehirde yalnızım.....
Anlamadı o,yalkız
Feryadi ahh,eyledi
Kalbimi zaar,eyledi
Gidecek yerim yoktur
Parasızım -pulsuzum,her şeyden umutsuzum....
Cebimde 20 -lira
Üzerimdeki esgi montuma
Gücüm yetdi sadece
O,bahtsıza vermeye...
Ağlasada o,dilber
Olamazdım derdine,ilaç veye,bir melhem...
Evim tek odalıydı,bekarlık hayatıydı
Ne söylerdi el -alem
Komşular şeer, eylerdi,beni rüsvay eylerdi...
Neyse ayrıldım ondan...
Yetdim bekar odama,uzandım çekyatıma
Düşündüm o,yalkızı,14 yaşlı bahtsızı
Vicdanım hoor eyledi
Beni mecbur eyledi
Fırladım tez odamdan,koşarak kısa yoldan
Parka üz,tutdum hemen
Terk eylemişdi parkı
O, mekanı her yanı,aradım,bulamadım...
İnanın ki o,an ben isayan etdim hayata
Vefasız kainata...
Başınızı ağrıtmıyım,mövzuyu uzatmıyım...
Gece -geçti ay batdı
Sabah oldu, gün doğdu
Qahvaltı yaparken,her günkü qazetemden
Bakkal rezaletli başlıkla,gördüm kızın resmini...
Mayer böyleymiş gerçek...
Şerefsiz bir esnafın,oyununa gelmiş bahtsız
14 -yaşda hamile,kalmış esnafdan gebe
Ailesinden saklamış,yuvasından ayrılmış
Bulamayınca çare
Kıymış o,mahsum cana...
Yazdım serpdim kağıtlara
Okusun diye insanlara...
Ey anneler, babalar
Car sesimi duyanlar
Okuyup agah olanlar...
Kızlarımızı koruyun,onların dertlerini
Zerre kederlerini
Paylaşın tek,koymayın.....
Yazdıklarımı unutmayın.