Gençliğimi yaşayamadığım Ankarada kaldı gülüşüm
Aşkların en güzeinil, en acısını yaşadığım Ankara.
İhanetlerin başkenti, gençliğimin mezarı Ankara.
14ünü aralık bıraktım hep bu ayın,
Unutmadım yaşadıklarımı, acıları, ihanetleri.
Ve hep bekledim bir gün gelirsin diye,
Ve hep bir umut vardı içimde, bir umut
Ankarayı unutturacak bir umut.
Sen varken güzeldi Ankara sen gibi
Ayazıyla ısıtırdım ellerini, ellerimi
14üydü yine Ankara beni kahrettiğin
Gençliğimin en zehir yerindesin Ankara.
Sevdiğim sende kaldı anılarım gibi
Kimse sevmedi onu benim gibi
14ünü yaşama bir daha Ankara
Sende kahrol tıpkı gençliğim gibi...
Kayıt Tarihi : 25.4.2012 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!