Gökkubbeyi bir ışık hüzmesi kaplamıştı
Altında insanlar arşı seyredalmıştı
Mutlak inançtan mukkaddes bir yol açılmış
Endamıyla bir nigar dünyaya ayılmıştı
Sıcağın bağrından kopan parlak bir gece
Ayın 14 ü gibi nahide ve sade iki hece
Biri aydınlık öteki karanlık ruh sarsarı
Seçimde çaresiz kalan körpe mihmandarı
Çığlıklardan uyanan elde var kör bıçak
Koşacaksın sabaha kalabalığı açarak
Ötelerden doğumun habercisi olarak
Ulaşacaksın ziynete göğsüne vurarak
Sen uzaklarda haykırışlara sağır insan
Dökülecek kırlara biraz sıcak kan
Ağlayacaksın ufuklara kesitsiz bakan
Gözlerle yollarını kaybettiğin her an
Bu gün aydınlık ancak belki de kararacak
Senin gözlerinden derin bir mavilik doğacak
Usturalarla çekiçlerle kalblere vurulacak
Kıyamet sabahı o ince nağme-i seherler
Kayıt Tarihi : 21.6.2017 04:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Özaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/21/14-temmuz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!