Yaşama merhaba denildiğinde her bebek ağlar; aslında insanoğlunun mendile ihtiyacı ilk doğduğu gün başlar ve herkes elleri tutmaya başladığı andan itibaren bebeklik gözyaşlarını silebilecek bir mendil bulabilme çabasıyla başlar hayat.Kimi erken bulur kimi cok geç.Bulamayanları da hesaba kattığında eksi sonsuzlara uzanan bir denklem çıkar ortaya ve çoğu bilmez bulduğu mendilin değerini.Ya deseni hoşuna gitmez ya da çok sert veya yumuşak oluşu.Bir sürü mendil buruşturulup atılır yerlere ve sokaklar böyle mendillerle dolu.Bazıları çok nadir bilir bulduğu mendilin kıymetini; kenarına işlemeler yapıp ömür boyu saklarlar yüreklerinin üstünde ve diyorum ki bir mendil bulduğunuzda kıymetini bilin aşklarda mendil gibidir işte....
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta