14 Şubat'a Dair Şiiri - Burak Karakurum

Sevgilim bilmiyorsun!
Sensiz bu evde nasıl yaşanır?
Nasıl terkedilir yalnızlıklar bir odaya?
Hayalin nasıl gerçek olur?
Kimin sıcaklığı siner mendilime?
Kim pişirir en sevdiğim yemeği?
Şiirlerimi kim dinler?
Anlamsızlığı nasıl yok olur yaşamın?

Sevgilim,
Her gece bir başka makamdan,
Sevda şarkıları okuyorum gözlerine,
Yaşamımın son perdesinden,
Baharları taşıyorum kapına.
Ve seni sevmek amacıyla,
Yaşadığım her an,
Duvarları yıkılıyor içimde korkuların.
Umudun sarmaşık gülleri açıyor,
Dokunduğun her yerde.

Sevgilim,
Sen hiç sevdanın, umudun
Kavgasını verdin mi?
Yokluklarında.
Sevgiliye hasret,
Bahar özlemleri sardı mı dört yanını?
Öncesini bilir misin sevdaların?
Ya sonrasını?
Seninle bir gölge oyunudur aşk.
Kaçamak bir bakışdır bazen.
Bazen tıkanıp kalan sözcüklerdir boğazımda.

Sevgilim,
Bugün sen varmışsın gibi yapacağım.
Elbiselerimi ütüleyeceğim ilkin.
Saçlarıma en sevdiğin şekli vereceğim.
Özlemleri büyüteceğim içimde
Ve seninle bir günün,
Yaşanmaya değer umutlarını
Yazacağım.

Sevgilim,
Bugün 14 Şubat.
Ve bugün sokakta,
Her adımda,
Bizden binlercesi var
Ve bizden binlercesi
Aynı sevdayı paylaşmakta.
Elden ele büyümekte sevdamız.
Umutlar seninle anlam kazanmakta.
Bugün 14 Şubat sevgilim.
Ama sen yoksun.