14 Şubat 2015 Şiiri - Kenan Turhan

Bugün 14 Şubat
Aşktan
Sersemlemiş,
Kudurmuş
2 sevgili
El ele,
göz göze,
diz dize

Bir kasabada
alelade
sap sade
Denizi, ökçeli-topuklu kız gibi
Sallıyor dalgaları
Kız da
nazlı mı nazlı
ballı mı ballı
Erkek belli muradlı

Belki de son kere
Dolaşıyorlar,
Oynaşıyorlar
Bir de utanmadan
Sırnaşıyorlar

Haziran'dan sonra
Kim kala,
kim öle

Varın bu sefer acımayın
Öksüz bedenlere
Kullanın tepe tepe
Tepeleme, tepeleme

Bakarsın artar sayıları
Namus bekçilerinin
Kendini bilmeyen
Amerikan köpeklerinin

"Bu benim can pare yavuklum"
"Aha da cüzdanım"
"Ne var yani dolaşsak el ele"
dersen bile
Ayırırlar belki
Yavuklular arkaya 5 metre
Sen öne
Haziran'dan sonra
Kim kala,
kim öle
Sakalı 5 karış, kara
Timsah markalı cüzdanı belinde
Beraber oluklu bir hançerle
Senden öncekinin kan kokusu
Karışmış kesif mi kesif ter ile
Tanrıcılık oynamasın kellen ile

Bence bu
Öz ve hakiki
Ve en özhakiki
kutlayacağın son şubat
"Kapitalist uydurması"
"Sırf alışveriş için"
"Sevgi yalan, falan filan"
Bu sefer boş verin

Soğuk moğuk, kış mış
Yavuklunla sarılıp sarmalanın
Bedenlerinizi gömün içine
Beyaz, kristal karın

Üşürseniz
Nasıl olsa cehennem
Sıcak mı sıcak
Size kim karışacak
Yakınlaşın
Hadi hadi, son defa
Biraz daha
E biraz daha
Yakınlaşın

Haziran'dan sonra
Kim kala,
Kim öle