Bir 14 şubat günü
Bir çocuk doğuyordu
Gülmeyen yüzlerde tebesüm doğuyordu
Umutsuz dünyanın umut ikliminde doğmuştu
Oda herkes gibi umutla bakıyordu yarınlara
Çocuk masumluğuyla gülüyordu
O ağladığında sanki şehir yaslara bürünüyordu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta