14. Sone
Yıldızlardan toparlanmış değildir hikmetim
Ve gene de gökbilimi biraz bilirim,
Fakat söylemek için değil iyi ve kötü olan bahtı,
Veya salgınları, kıtlıkları veya mevsimlerin vasfını;
Söyleyemem kısa süre içerisinde neler olabileceklerini,
Kimin bahtına şimşeğin, yağmurun ve rüzgârın düşeceğini,
Veya prenslere işlerinin yolunda gidip gitmeyeceğini,
Bulsam da çoğunlukla göklerdeki alâmetleri:
Fakat sabit yıldızlar gibi gözlerinden derlerim bilgimi,
Ve gözlerinde bulurum her türden hüneri;
Tıpkı serpilmesi gibi gerçekle güzelliğin birlikte,
Kendini bir yana bırakıp biraz zürriyetini düşünsen keşke.
Aksi halde senin hakkında bulunabileceğim kehanet şu:
Senin sonunla birlikte gelir gerçeğin ve güzelliğin de sonu.
William Shakespeare (1564-1616, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 29.12.2020 23:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonnet 14 by William Shakespeare Not from the stars do I my judgement pluck; And yet methinks I have Astronomy, But not to tell of good or evil luck, Of plagues, of dearths, or seasons’ quality; Nor can I fortune to brief minutes tell, Pointing to each his thunder, rain and wind, Or say with princes if it shall go well By oft predict that I in heaven find: But from thine eyes my knowledge I derive, And, constant stars, in them I read such art As truth and beauty shall together thrive, If from thyself, to store thou wouldst convert; Or else of thee this I prognosticate: Thy end is truth’s and beauty’s doom and date.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!