14-) Bukre Şiiri - Emirhan Tankoş

Tarih 8 Ağustos 2017
Gözlerimi ilk defa umutla açtım bir güne
İlk defa içimdeki mutluluğa sahip çıkamadım.
Ve ilk defa daha önce yaşamadığım duyguları keşfettim.

Ben artık sadece bir anneye oğul,
Bir abla veya abiye kardeş değildim.
Artık ben bir dayı olmuştum.
Şirin mi şirin, tatlı mı tatlı ufak bir kız çocuğuna...

Biçimsiz bir bakış ile
Gözleri yeni gördüğü insanların yüzünde dolaşıyordu.
Henüz tanımadığı lakin her daim hayatında olacak insanlara,
İlk bakışlarıydı biçimsizlik.

Sonunda bir hastane çıkışı evine vardı,
O ufak kız çocuğu,
Herkes peşinden aynı yere...

Artık üzerimizdeki telaş kalmıştı hastane yatağında
Herkes rahatlamış ve sevinç dolu bakışlar almıştı ortamı
Oluşan bu sıcak ve mutlu ortam da herkesin gözü ufak kız çocuğundaydı.
Ve akıllarda tek bir soru
Adı ne olacak?

Sorması çok basit ancak cevabı bir o kadar karmaşık,
Olan bu sorunun cevabını bekliyordu herkes.
Artık bir ismi olmalıydı ufak kız çocuğunun.

Sorulan bu soru ardından ortamı derin bir sessizlik almıştı.
Herkes atıyordu ortaya kafasındaki ismi
Biri Büşra, biri Esma derken kimse ne olacağını bilmiyordu.
Ve sonunda ablam adını koymuştu, herkes düşünürken.
Adı gecenin sabaha en yakın olan zamanı anlamına gelen BUKRE idi.
8 Ağustos 2018