Susayan adam var ki kuyu içine giren,
Kuyu başında köpek su içmeyi bekleyen…
Köpek susuz mu susuz, neredeyse ölecek,
Ağzı dili kurumuş bunu kim dindirecek?
Adam bunu fark eder, kuyuya tekrar dalar,
Ayakkabı ağzında, köpeğe suyu tutar…
Bu kolay bir iş değil kuyu oldukça derin,
Düşme tehlikesi var sırf bir merhamet için…
Merhametle tanırsan Rab’bin mahlûkatını,
Rab’bim bağışladım, der bütün günahlarını…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 3.6.2015 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/03/14-asir-evvelinde-hayvan-haklari-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!