14.45 Treni Şiiri - Erkan Özdemir Samandağ

Hatırlar mısın son yağmuruydu sonbaharın kara bulutlar geçiyordu önümüzden ve sen yağmura inat koşuyordun yetişmeliydin 14.45 trenine ve ben bakakaldım öylece... sadece seyrettim yetişemedim ne sana nede trene ve itiraf etmeliyim belki o gün bugün yetiştiklerim daha azdır yetişemediklerimden ama hep bir umutmuş gerçekten yaşatan kimbilir belki yetişirim bende birgün haaa yanlış anlama sakın biliyorum yetişemem ki sana onu anlayalı yıllar oldu lakin sen ne dersin yetişmez miyim 14.45 trenine yetişirim diyosun demek ah ne güzel o tren başka diyarlarada alır mı beni sence mesela senden çook uzak diyarlara alır demek ah ne güzel ne hoş anladınımı şimdi beni umudum sen değil sen değil sen değil sadece o tren...