133 O Ahu Bakışların

Öyle manalıydı ki o âhu bakışların...
İşte ben hep o güzel gözlerine tav oldum!
Kirpiklerin sanki ok, yay gibiydi kaşların;
Gözlerin usta avcı, ben yaralı av oldum...

O AHU BAKIŞLARIN

Gönlüm yırttı fermanı, anlamıyor ki sözden!
Nerden geldik göz göze ateş düştü o gözden?
Kalbimi tutuşturan bakışındaki közden;
Kavruldu tüm bedenim, sanırsın ki kav oldum...

Keşke hiç görmeseydim, yüreğim oldu enin!
Nereden baktım ki ben şimdi tüm gözler senin?
Esiri oldum inan verdiğin son bûsenin...
Bilsen, dillere düştüm, ağızlarda sav oldum!

Şimdi nerdesin bilmem, içerim öyle buruk!
Sevdâzedeyim sanki bütün faylarım kırık...
Gözlerim dopdolu nem, boğazımda hıçkırık!
Bir görsen şu halimi eski harfte vav oldum...

Baksan da göremezsin, sezilmiyor varlığım...
Yıl mı geçti, asır mı, ah şu yıl sakarlığım?
Beni bu hale koyan gençlik heveskârlığım!
Bir volkandım püskürdüm, küle dönen lâv oldum...

Halil Şakir Taşçıoğlu
Antalya-2012/06

TDK-SÖZLÜK:

Tav olmak: kanmak, kapılmak, uygun bulmak...
Kav: kolay tutuşan bir orman ağacı mantarı.
Sav: söz, laf, dedikodu, iddia, tez...
Enin: acı ve sızıdan inleyiş...
Vav: eski alfabede beli bükük bir harf.
Fay: arazide oluşan büyük yarık, çatlak...