Ey gafil nefsim
Ve ey değerli Dost.
Toprakta çürüdüğün,
güzel göz bebeklerinin karıncalar tarafından paylaşılıp,
içinde idrak taşımadığın kafatasının da, yılanlara çıyanlara yuva olduğu zaman sen bakalım kendini ne ile avutacaksın.
Senden ebedi bir hayatı isteyen ruhunu ne zamana kadar afyon vari oyun ve oyuncaklarla avutup alkol ile uyuşturacaksın.
Baktığın manzaraların renklerini soluk,
resimleri silik görmeye başlayınca;
dizlerin titreyip, belin bükülünce,
okşamaya doyamadığın tenin kurak topraklar gibi çatladığında,
şimdi inanmak istemediğinden,
inanmadığını sandığın ahiretin olmasını okadar çok isteyeceksin ki, tarifini sen bile yapamayacaksın.
Yol yakınken,
Şu inat ve gafletten vazgeç.
Kayıt Tarihi : 23.2.2010 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu inat ve gafletten vaz geç.
evet haklısınız an bu an, dem bu dem'ken yüreiğne sağlık kutlrım muhbbatele
TÜM YORUMLAR (1)