13. Havari Şiiri - İsmet Can

Heybetiyle dikildi; Filistin kayalıklarında
ALLAH'ın kulu İsa
Bu ne çok uzun bir nutuktu
Ne de çok kısa
Dinleyicileri sarmıştı; yine etrafını
Ve her biri belli ediyordu; tarafını

Özeldi; onun için on iki havari
Yardımda geri kalmayan
Bulutlar beyaz bir elbiseydi; ona
Sis misali dağılmayan
"Yaz" dedi gür sesle
Ve yazdı her şeyi; 13. kişi
Yazmaktı; zaten yıllarca
Onun işi

Sonunda etrafındakiler
Öldürme yeminiyle azar iken
Her nefesi sayarcasına
13. kişi her şeyi yazar iken
Ve gök yarıldı
Yükseldi; İsa semaha
Dalga dalga yayılırken
Fitne

Hüzün düştü; Filistin'e
Dönüşü olmayan yükselişte
Rahat nefes alırken Roma
Yola düştü; yazıtların sahibi
Sislere aldırmadan
Kıbrıs idi; son mola

Dört nüsha sahifelerinde gömülecekti
Yorgun saray mahzenlerine
Mecali kalmazken sütunların
Ahı yapışacaktı; ahsenlerine

Tarihi mezara çoktan girmiş olacaktı
Kasvetli Roma
Esamesi hatırlanırken
Konstantinepolis'in
Çoktan değişmiş olacaktı adı
Yenisi İstanbul

Dinlenirken istirahatgahın da Yusuf
Ve yine çoktan kırmış olacaktı
Mezarda ki kirişi
Yerine getirecekti; malum
2000 yıllık işi
Muhteşem, İsevi süvari
13. Havari

10 03 2016