Gelsen Şiiri - Mad Men

Kan ter içinde doğruldum yatağımdan.
Üzerimden yeni düşmüş ten kokusu.
Zor görüyorum gözlerimi odaklayınca.
Hiç bitmeyen sensizlik korkusu;
Hayalimde ki bir atlı karınca.

Yüreğim de saklı tek bir nefes.
Sürekli halden hale giriyorum.
Aklım da kalan sade bir ses.
Gelsen iki kez seviyorum,
Gelmezsen yirmi iki.

Düzenim hiçlik darmadağın.
Pırıl pırıl tenini görüyorum.
Yatağım da yolluk yığın.
Gelsen iki kez ölüyorum,
Gelmezsen elli ki.

Yüzümde sahte bir tebessüm.
İçime düşen damlalar.
Bir acı gizler gülüşüm.
Görünce yüreğin yanar.
Hani öpsen bir huzur.
Bu nidadan can çıkar.
Öpmesen de bir muzur.

Alelade bir özlem.
Arsızdır bu bedenim.
Gölgesiz ettik sitem.
Ansızın de gelirim.
Bu sevmelerin ne ilki,
Ne de sonu sevgilim.
Gelsen iki kez ağlarım,
Gelmezsen yüz yirmi iki.