12 Sene Geçmiş Şiiri - Kadir Karagöz

İşte yine başlıyorum yazmaya yalnız sana
Köhnemiş şarkıları bırakıp aşkımı anlatmaya
Kelimeler yetmiyor aşk sığmıyor satırlara
Yüreğe zincir vurulmuyor ki mani olmuyor duygulara.

Ah sevgili bensiz nice baharlar yaşadın oralarda
Bilsen son baharımdayım sensiz yaz aylarında
Yüreğimde fırtınalar kopar adın anıldığında
Şimdi sen benim kadar seveni bulabildin mi yanında.

Aşk bu kendimden bilirim gönül ferman dinlemiyor
İçerim yangın yeri ateşi sönmek nedir bilmiyor
Dilim kardeş dese de yüreğim onu anlamıyor
Senin yüreğin mi, dilin mi O’na aşkım diyor.

İki gözüm bak yine söylüyorum usanmadan
Seni ölene dek seveceğim yorulmadan
Korkarım öleceğim sen beni anlamadan
Umarım mutlu yaşarsın hiç O’ndan ayrılmadan.

Bugün yine saydım, tam 12 sene geçmiş
Meğer ömrümün yarısı senin uğruna gitmiş
Anlatamıyorum söz dinlemiyor ki yüreğim
Sonsuza kadar yalnız seni sevecekmiş.