Ne zaman bir bulut gezinse gök yüzünde,
ne zaman bir dal sallansa rüzgarda,
Bir kuşun üşüdüğünü görsem,
yağmurda bir köpek yavrusu sığınsa saçak altına
İşte o an...hep,O gelir aklıma.
İri bal rengi güzel gözleri vardı,
Kestane rengi saçları uzundu,dalga dalga tarardı.
Yüksek topuklar üstünde,
incecik bilekli küçücük ayakları,
yürürken sanırsın,kırılacaktı...
O,bizim apartmanın fahişesiydi,
Az gelişmiş sitemizin,yatık Emine'siydi
Fahriye Abla'dan bir kaç adım ilerde,
ekmeğini bedeniyle kazanan,
günah abidesiydi...
O da çamaşırını bizim gibi üç su yıkar asardı,
yorulunca ayaklarını toplar, bir divana yatardı...
Dedim ya... yoktu aslında, bizden hiç bir farkı,
Ama O, istisnasız her erkekle yatardı...
Şarkı söyler,bülbül gibi sesi vardı.
Talih o'na gülmemişti, bizden eksiği yok fazlası vardı.
Aslında o'da olurdu sahnelerin en hanımefendi sanatçısı,
Ah ne olurdu,birde elinden tutanı olsaydı.
Ölmüş dediler bir gün,güzellik abidesi O,kadın
Yasa girdi bir aşağı,bir yukarı gezindiği kaldırım
Altından geçtiği akasya ağaçları suskun,
Üzülmemek elde mi,hiç kimsesi yoktu o'nun!
11 Şubat 1996
Fatma MüjganKayıt Tarihi : 2.6.2007 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim, aynı apartmanda,karşı dairemizde (12 numarada) oturan,daha sonra telekız olduğunu öğrendiğim, komşumun hikayesiydi.(BİZİM KADINLARIMIZ-öykü kitabımdan Candan'ın hikayesi......)
Saçı uzun sarıydı
Gözü yeşil, iriydi
Serviye özenen boy
Daha başak kadardı.
Küçücük bir çocuktu
Nazı-cilvesi çoktu
Dokunsam, biraz üzsem
Hemen küser/ağlardı.
Yürüyüşü ceylandı
Âlem ona hayrandı
Bir yılda iki bayram
Ona her gün bayramdı.
O küçük bir çocuktu
Kalbi temizdi/aktı
En olmaz yalanlara
Üzülürdü/ağlardı.
O da birgün büyüdü
Yalanlara büründü
Hayat denilen yolda
Bir meçhule yürüdü.
O, küçük bir çocuktu
Hayalleri berraktı
Sevdiğine varacak
Çok mutlu olacaktı.
Bir yol seçti kendine
Düştü varlık cengine
Bir batağa saplanmış
Ağlar şimdi haline.
Küçücük bir çocuktu
Hayalleri berraktı
URFALI ona ağlar
Hayalleri yıkıldı…Bekir Urfalı
Her insan bir hikaye...
Yasa girdi bir aşağı,bir yukarı gezindiği kaldırım
Altından geçtiği akasya ağaçları suskun,
Üzülmemek elde mi,hiç kimsesi yoktu o'nun! '
güzel güzel güzel. tebrikler...
TÜM YORUMLAR (12)