12 Kasıma Dair Şiiri - Aydın Gürz

Çaresiz ellerim boşluğu sarıyor.
Çaresiz dillerim seni söylüyor.
Çaresiz gözlerim seni arıyor.
Sen yoksun çaresizim.
Yıllardan sonra sana özlem duymak,
12 Kasım’a dair bir hatıra anımsamak,
Mevsimlerin ardından seni unutamamak,
Kolay değil, canıma can olmuştun.
Dünyam sendin ruhuma sen dolmuştun.
Birde baktım hain bir veda ile kaybolmuştun.
Umutlar mutluluk bekliyordu.
Hayaller yalan çıkıp derdime dert ekliyordu.
Bu mecnun hep seni seviyordu.
Hayatımın hatasıydın belki de,
Hata değil kaderimdin.
Belki de sevilmeye layık değildin.
Tek bildiğim gençliğimi çaldın.
Sevmeyi bana çok gördün.
Unutmak istemiyorum seni aslında
Senin için atıldım ateşler içine,
Sen istedin ama bunu.
Bekliden olmadan farkında
Gün gelecek evlenip yuva kuracaksın.
Çocukların olacak.
Her şeyi unutup yoluna devam edeceksin.
Tüm bunlardan önemlisi,
Beni unutacaksın.
Oysa ben unutmayacağım farkında olmayacaksın.
Her gün 12 Kasım aslında,
Yeniden umutlar doğar güneşle beraber.
Yeniden alevlenir bende bitmek bilmeyen sevdan.
Aşık olurum tan vaktinde,
Esmer güzeli gülüşleri güzel bir dilbere
Ve beraberinde batar güneşle umutlarım.
Küllenmez yine de aşk masallarım.
Her şey 12 Kasımdaki gibi
Ortalıkta ayaz yerlerde bembeyaz karlar.
Ve beni ancak seven anlar.
12 Kasımın heyecanı sürmekte hala
Dön artık gönlümün sultanı
Beni birazcık anla
Kurumayan, durmadan akan,
Bir deli nehir olmanı isterdim.
Veya yerinden hiç,
Ayrılmayan ulu bir dağ.
En güzeli hep benim olmanı istedim.
Fakat seni bir parlayan bir sönen
Ufukta ki yıldız yağdığı belli olmayan bir yaz yağmuru.
Hatta aniden çakan,
Bir şimşek bile olamadın.
Yazıklar olsun sana.
Yazıklar olsun sana değer veren insana.
Yazıklar olsun yanındayken,
Sensiz geçen ömrüme
12 Kasıma dair ne varsa,
Sana ait kalbime gömdüm.
Bir daha açılmamak şartı ile
Şu an çaresiz gözlerim seni görmüyor.
Çaresiz ayaklarım,
Kapınızın önünden geçmiyor.
Çaresiz düşüncelerim 12 Kasımı özlüyor.
Yüreğim içten içe seni söylüyor.
Geri dönmek veya geri dön demek faydasız artık.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Kalbimde açan papatyam;
Bir ömür solmayacak.
Sen gittin ya yerin hiç dolmayacak.
Acı, tatlı günlerin hatırası var.
Sen varsın, hayalin var.
Bedenin yok ruhumdasın.
Özledim güzel gözlerini
Özledim her biri zehir olsa da sözlerini.
Yıllar geçiyor, gençliğim elden gidiyor.
Ben mutsuzum, ben umutsuzum.
Sen nerelerde? Kiminle?
Ne halde? Hangi meçhuldesin?
Sesimi duyuyor musun?
Çığlık çığlık dağlara haykırıyorum ismini.
Usul usul rüzgara fısıldıyorum ismini.
Duymuyorsun…
Nafile bu haykırış duymayacaksın.
Ellerim seni arıyor boş bırakacaksın.
Sen bilirsin bir tanem.
Beni çok arayacaksın.
Benim gibi seven bulamayacaksın.
Benim sevdam bir anlık.
Bir günlük değildi.
Bir ömür, bir hayattı.
Boşuna harcanan bir insan senin için.
Her şey senin içindi.
Günden güne ölen bu garip senin eserindi.
12 Kasım da kaldı vakitler.
Her şey o günde güzeldi.
Yarımda kalsa bu aşk özeldi.
Değmeyin artık gönlüme.
Bu sayfa kapanacak.
Belki de kılıç yarası gibi,
İzi kalacak.
Bu matem bu yas bitecek.
Düğün olacak.
Bazı şeyler vardır.
Unutulmayacak.
Unutulmaz ne varsa;
12 Kasıma dair
Ya bir gün umutlarda
Tükenirse bir tanem,
Sana ve 12 Kasım’a dair.

Aydın GÜRZ