12 Eyyûb Aleyhisselâm Şiiri - Mehmet İslami

12 EYYUB Aleyhisselâm

KUR’ÂN-I KERÎMDE BİZE BİLDİRİLEN YİRMİ SEKİZ NEBİYYUL LÂH (Salevâtullâhü ve selâmü ecmâıyn)’IN ŞEREF ABİDESİ HAYAT SERÜVENLERİNİ ACİZÂNE MUHTASAR OLARAK ŞİİR İLE İFÂDE ET MEĞE ÇALIŞTIM İNŞAELLÂH HAYRA SEBEP OLUR Selâm ve dua ile
14 Rebiülâhir 1440 Cümüa
08 Kanûni Evvel 1434
21.12.2018 Cümüa
Kasım 44

İbrahim oğlu İshak’ın soyundan gelen, hastalık ve sıkıntılara kar
şı sabır konusunda örnek gösterilen bir peygamberdir Eyyub’dan Kur’an’da dört yerde bahsedilir ve sabır örneği olarak takdim edilir İslam kaynaklarına göre Harran bölgesinde yaşayan ve çok zengin olup, sayısız malı-mülkü, birçok oğlu, kızı bulunan Eyyub, kendi toplumuna peygamber olarak gönderilmiştir. Şanlıurfa’da orada çi le çektiğine inanılan bir mağara ziyaret mekânı olarak bulunmakta dır Urfa’da, Şam’da,Umman’da, Yemen’de ve Irak’ta türbesi vardır.
En’âm Sûresi 84. Ayet; Biz ona İshak’ı ve Yakub’u armağan ettik. Hepsini hidayete erdirdik. Daha önce Nûh’u da hidayete erdirmiş tik. Zürriyetinden Davud’u, Süleyman’ı, Eyyub’u, Yûsuf’u, Mûsâ’ yı ve Hârûn’u da İyilik yapanları işte böyle mükafatlandırırız. Enbiya
Sûresi 83. Ayet; Eyyûb’u da hatırla. Hani o Rabbine, “Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen ise merhametlilerin en merhametlisisin” diye niyaz etmişti.
Sâd Sûresi 41. Ayet; (Ey Muhammed!) Kulumuz Eyyub’u da an. Hani o, Rabbine, “Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu” diye seslenmişti. Sâd Sûresi 42. Ayet; Biz de ona, “Ayağını yere vur ! İşte yıkanacak ve içecek soğuk bir su” dedik. Sâd Sûresi 43. Ayet ; Biz ona tarafımızdan bir rahmet ve akıl sahiplerine bir öğüt olmak üzere ailesini ve onlarla birlikte bir o kadarını bahşettik Sâd Sûresi
44. Ayet; Şöyle dedik: “Eline bir demet sap al ve onunla vur, yemin ini bozma”Gerçekten biz Eyyûb’u sabreden bir kimse olarak bulduk O ne güzel bir kuldu! O, Allah’a çok yönelen bir kimse idi.

Malı ile evlâdıyla bahtıyâr
Eyledi sendeki cüz’i ihtiyâr
Aldı bir karısı kalana kadar
Eyyûb Nebî’ye imtihân değil mi?

Kırk oğlan kırk gelin sâhibi idi
Serveti samânı da Karun gibi
Düştüğü vehâmet imtihan tabî
Eyyûb’ün çektiği nişân değil mi?

Kırk oğlunu kırk gelini malını
Aldığında bünyesinden hâlını
Yaratana açık tuttu elini
Bu; beşere büyük destan değil mi?

Daima Hamdetti hayırda, şerde
Ameli iledir külli beşerde
Sen düşürdün, şifâ senden bu derde
Ehl-i derde dertmend sultan değil mi?

Kırk oğul kırk gelin alındı birden
Silindi serveti sâmânı kirden
Yaşıyorken geldi mesâj kabirden
Eyyûb bu ahvâlde Ruşen değil mi?

Vücûdunu türlü yara kapladı
O; zikir ile dilini pakladı
Şeytan gelip karısını yokladı
Şeytan kula büyük düşman değil mi?

Ekşimik suratı titretti arşı
Ol Nebî fark etti bozulmuş turşu
Sıhhat bulur ise, karıya karşı
Yüz değneği vurması şan değil mi?

Sonunda iki kurt kâlble, diline
Musallat olunca baktı hâline
Hak için dilini aldı eline
Sabrı şükretmesi beyan değil mi?

Yerinden kalkamaz, bir şey yiyemez
Dîli; zikrullahdan gayrı diyemez
Hamdü sena eder derdi diyemez
Bu hâl ümmetlerine şân değil mi?

Elhamdülillâhi Rabb’il âlemin
Zikrine mânia olacak dilin
Belki de tefekkürüne kalbimin
Bu düa ilâhi ihsan değil mi?

Kabul etti; ayağını vur yere
Çıkınca çağlayıp akan bir dere
Bunun ile yıkanınca bir kere
Derdi; alan şifa Haktan değil mi?

Sıhhat buldu, karısına yüz değnek
Söz verdi Allâh’a vuracak demek
Esas olan Yaratana yönelmek
Ölüme sebebi çoktan değil mi?

Hak Teâlâ vahy’eyledi Eyyûbe
Yüz süpürge çöpü birleştirip de
Bir defa vur ol ceza’ya sahibe
Beşere iltifat haktan değil mi?

Önceden çok evlât, malı Eyyûbe
İmtihandan geçtiğinden, verince
Kula düşen tefekkürdür derince
Zahmet sonu şadan olan değil mi?