sabaha karşıydı ana
ev sarsılıyordu sanki
deprem oluyordu…
evin kapısının menteşeleri
yerinden sökülecekmiş
gibi sarsılıyordu…
korku dolu gözlerle kapıya yöneldim
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Demek siz de eylülzedesiniz hocam.Önkuzular için biraz daha işçiliği üzerinde yoğunlaşabilirdiniz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta