12'den Vurdun Şiiri - Saadettin Sarı

Kışta boranda yok elde avuçta.
Ortalık toz duman, piyasa karmaşada.
Tam zemherinin ortasında,
12’den vurdun, uzattın başını bu ne temaşa.

Dağıttın biraz olsun kasveti.
Süzülüp geldin dünyama, oldun sahnemin seti.
Düstursuz girdin, ama olsun sevdirdin kendini.
Daha gelmeden yıktın karanlığın bendini.

Olanca ağırlığı ile baş etmek kolay mı?
Sorunlar yumak, yumak, derdimiz saray mı?
Gözü dönmüş aç kurtlar, ister her yanı, bu bizimle alay mı?
Ağalar beyler kendi yolunda, gerisine düşen hep olacak kalay mı?

Dağıldı ortalık, göründü ufuk.
Yollar ayrıldı bölük, bölük.
Daha körpe iken, karıştı kafan, üst baş dörme dökük.
Tutuk kaldın, içlendin, yaşadın hep içe dönük.

Ne varsa dünden gelen, bir kenara atmalı.
Derdi tasayı isteyene satmalı.
Geleceğe umutla bakmalı.
Sen ayrı olamazsın, varlığımın katmanı.

(Antalya – 09 Ekim 2011 09:45)