Yanık derler bizim sevdamıza
Yanıklarla doludur şu garip gönlümüz
Ama asla farkına varmayız yanmadan önce
Sonra bir bakmışız ki yanık küller kalmış geride
Yanık derler bizim sevdamıza
Kalbimizden yanmayı biliriz hep
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta