Dün gece bir misafirim vardı
Yalnızlık ile keyifli bir sohbet ettim
Dargındı bana
Neden seslenmiyorsun değince sustum ve ağladım
Ben hep bu kadar çaresiz miydim
Yoksa sevenlerime inat sevgisiz miydim
Gönlüm kadar kimsesiz
Cümlelerim kadar belirsizdim
Zaman büyük bir umutla devam etti yalnızlığımla konuşmaya
Sen her şeyde hak eden bir sevgiydin
Sadece zamanını çizemedin hep aşkta tektin
Kendine mahkûm olmayı tercih ettin
Böyle uzun bir aşk muhabbetinden sonra gitti yalnızlık
Yine ben benimle baş başa
Yine ben benimle karşı karşıya kaldım
Aynaya bakmaya korktum, ayna duruyordu karşımda
Bana son olarak şunu söyledi zaman
Giden yalnızlığına hasret kalacaksın
Gün gelecek sevgiye gömüleceksin
Yanındayken tadını çıkar yalnızlığın
20 Şubat 2015
Cuma
Mehmet Yunus Aytek 2
Kayıt Tarihi : 25.3.2017 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/25/1161-yalnizligimda-icimden-gelenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!