Korkularımdan arındığımı sanmıştım
Kucağında uyuya kaldığım zaman
Çaresi yoktu yalnızlığın
Ya yalnızdın bu yolda ya da yapayalnız
Sebep arama bu boş sayfalarda
Umut arama kırılmış bir kalemde
Esen rüzgârda kaybolan onurunu arama
Kendini arama artık başkasının gözünde
Korkulan olmuştu sonunda
Yalnızdım kendi yarattığım dünyamda
Tek başına başlamıştım hayata
Bir ben birde kader çizgim vardı ayakta
Sahipsizliğin kucağı soğuktu
Eli ağırdı karanlık köşelerin
Kırılırdım her bir darbesinde
Altında kalırdım korku dolu sözlerin
Korkulu rüyalardı tek görebildiğim
Paramparça olmuş hayaller
Harap olmuş umut kapıları
Bitkin düşmüş yaşamanın sevinci
Yine yalnız koşuyorum hayata
Yorgun düşmüşüm savaşmaktan
Yine tek başına savaşmışım
Ve yalnız kaybetmişim savaşı
21 Şubat 2015
Cumartesi
Mehmet Yunus Aytek 2
Kayıt Tarihi : 25.3.2017 19:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!