115 Geç Hayat Sen Önden Git

115 Geç Hayat Sen Önden Git

Yıllar, siz miydiniz o, önümden hızla giden?
Tanıyamadım bile hanginiz hangi yıldı?
Var mıydı böylesine koşmanıza bir neden?
Sizin acelenizden alem canından yıldı...

Bir ara hep birlikte döndürüyorduk çarkı...
O zamanlar yoktu ki pek öyle çocuk parkı!
"Daha dün annemizin" diyorken dilde şarkı,
En sonunda eşkalim bir "adam" dan sayıldı...

Öyle bir zaman geldi sizi arkada koydum!
Göğe uzanıp yoldum, atladım yerde doydum...
Telaşımdan, ne gördüm, ne sesinizi duydum!
Bilmem kaç kez geçtiniz, ama yıllar kayıldı...

Hiç görmedim hayatın ne yandan gittiğini!
O güzelim yılların ne zaman bittiğini...
Yüzdeki çizgilerin şu bana ettiğini;
Söyleyecektim ama, deli gönlüm bayıldı...

Gördüm ki, hayat nasıl harcıyor insanları...
Göstermeden alıyor, verilen ihsanları!
Şimdiyse tüm hesaplar, ömrün kalan anları!
Bilmem kaç kez tutmadı, kaç defa da cayıldı?

Geç hayat sen önden git, ben de takat mi kaldı?
Akıp giden yıllarım nem var, nem yok hep aldı...
Gözlerim yaprak yaprak, yanaklarım al, al dı!
Artık sonbahar geldi, tüm dallarım soyuldu...

Antalya-2012/10

TDK:

eşkal: dıştan görünüş, biçim, kılık...

Halil Şakir Taşçıoğlu
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 09:56:00
Hikayesi:


Hayat kırkından sonra anlaşılıyor ancak! Önce görmüyor gözler ne iskele, ne sancak... Hayat ise ikisi arasında salıncak; Ne hallere geldiğim ta Bursa'dan duyuldu...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (20)

Halil Şakir Taşçıoğlu