Bir çocuk vardı
Umutları elinden alınmış
Yúreği ıslanmış,góz perdeleri yorgun
Vaktiyle o çocuğun yoluna
Bir çiçek çıkmıştı
Sónen umutlarını tekrar yeşertmişti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim