Nasıl ağaçlar ayakta kalıyorsa yıllarca
Ben ise seni severek yaşadığımızı zannederek yavaşça çürümüşüm meğerse
Nasıl da yıllarca kök saldı aşkın içime, dallarıma, yollarıma, yıllarıma
Kollarımı sana her uzattığımda biraz daha fazla kanadımı kırdığında
Yalanlarınla ayaklarımı hep kendi yollarına çıkartışına kanmak isteyip sustuğumda
Görmezden geldiğim yıllarımı aldatan en büyük yalancı sen miydin?
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta