Vazgeçilen Umutlar

Ey hayal kolik kabuğunda çürüyorsun
Divane olmuş aklın duvarlara şiddetle çarpıyor
Niçin, yalnız yaşadığından hep şaşkın mısın?
Kalbin daha soğuk olurken ve nihayet taşa dönüşürken

Hayal kurduğun için seni cezalandırdım mı?
Kalbini kırdım mı ve ağlayarak senden ayrıldım mı?
Kalbini kilitlemeden önce nasıl hatırlıyordun
Acıklı unutuluş vazgeçilen umutlar senin ruhunun ıssız mezarında

15 Şubat 2016
Pazartesi