Sözün sözüm
Varmıyor ki dilim / gelme demeye
yorduğum gönül ve geceler, cancazım
Kar toplarken hava
Benim saçlarımda ak
Çok şafak kıskandı seni
Kaç gül soldu hasetinden
Sen gibi tütmedi ki burnumda
Gündoğumları
İstifliyor hasreti ten
Gıdım gıdım ilerliyor kadeh'te sevda
Önce göz kapaklarım yoruluyor
Sonra kadeh,
Susuyor akşam
Berduş nereden bilecek
Yorgun,
adımlanan / pabucu eskiten sokak
gül aynı ve ben
İçimdeki sitem / düşümdeki gülücüklerin
Anılar/ aynı meyhane
aynı şarap kadehi
Bekleyen,erteleyen yorgun
Hem garson hem sandalyede aşınan ömür yorgun
Karaciğerimi közleyen şarap
akciğerime dolan duman,
Senin dışında kalanlar yorgun
Alınan nefes
Alnımdaki çizik
ellerimde yıllanan nasır,
dudaklarımda kalan tad
Asla bir başkasında olmayan o koku,düşler yorgun -
AŞK Yorgun
Ne öncesi Ne de sonrası
Şimdi Yorgun...Kalp atışları
Versac M.K. 06/05/09 S: 02:15
His Kaybı MkKayıt Tarihi : 6.5.2009 02:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ben bilirdim aşk'ı bir'de gölgemdeki teselli kim acaba cahildi :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!