11 Yusuf Aleyhisselâm Şiiri - Mehmet İslami

11 YUSUF Aleyhisselâm

KUR’ÂN-I KERÎMDE BİZE BİLDİRİLEN YİRMİ SEKİZ NEBİYYULL ÂH (Salevâtullâhü ve selâmü ecmâıyn)’IN ŞEREF ABİDESİ HAYAT SERÜVENLERİNİ ACİZÂNE ŞİİR İLE MUHTASAR OLARAK İFÂDE ET MEĞE ÇALIŞTIM İNŞAELLÂH HAYRA SEBEP OLUR Selâm ve dua ile
20/12/2018 Perşenbe / 13 Rebiülâhir 1440 Hamis

Yusuf (a.s.),İbrani din büyüğü ve atası Yakup (a.s.) on iki oğlun dan en küçüğünün (Bünyamin) bir büyüğüdür. İsrailoğullarını mey dana getiren on iki boydan birinin başıdır. Büyükbabası İshak (a.s. ), büyük-büyükbabası. İbrahim (a.s.)’dır. Yakup’un en sevgili eşind en olan en sevgili oğludur Yusuf (a.s.) İslamiyet’e göre peygamdir dir. Hayatı Yusuf Suresi’nde kısaca anlatılır. Kur’an’daki hayat hikâ yesi Tevrat’takiyle paraleldir. Kur’an’da bahsedilmeyen ayrıntılar İ slam alimleri tarafından açıklanmıştır
En’âm Sûresi 84. Ayet; Biz ona İshak’ı ve Yakub’u armağan ettik Hepsini hidayete erdirdik Daha önce Nûh’u da hidayete erdirmiştik Zürriyetinden Dâvud’u, Süleyman’ı, Eyyub’u, Yûsuf’u, Musa’yı ve H ârûn’u da. İyilik yapanları işte böyle mükafâtlandırırız Yusuf Sûresi
3. Ayet; Sana bu Kur’an’ı vahyetmekle kıssaların en güzelini anlatı yoruz. Halbuki daha önce sen bunlardan habersiz idin.Yûsuf Sûresi 4. Ayet; Hani Yûsuf babasına, “Babacığım! Gerçekten ben (rüyada) on bir yıldız, güneşi ve ayı gördüm. Gördüm ki onlar bana boyun eğ iyorlardı” demişti.Yûsuf Sûresi 5. Ayet; Babası, şöyle dedi: “Yavruc uğum! Rüyanı kardeşlerine anlatma. Yoksa sana tuzak kurarlar Çü nkü şeytan, insanın apaçık düşmanıdır.”Yûsuf Sûresi 6. Ayet; “İşte Rabbin seni böylece seçecek, sana (rüyada görülen) olayların yor umunu öğretecek ve daha önce ataların İbrahim ve İshak’a nimet lerini tamamladığı gibi sana ve Yakub soyuna da tamamlayacaktır. Şüphesiz Rabbin hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.”
Yûsuf Sûresi 7. Ayet; Andolsun, Yûsuf ve kardeşlerinde (hakikati a rayıp) soranlar için ibretler vardır. Yûsuf Sûresi 8. Ayet; Kardeşleri dediler ki: “Biz güçlü bir topluluk olduğumuz halde Yûsuf ve kadre şi (Bünyamin) babamıza bizden daha sevgilidir. Doğrusu babamız açık bir yanılgı içindedir.”Yûsuf Sûresi 9. Ayet; “Yûsuf’u öldürün ve ya onu bir yere atın ki babanız sadece size yönelsin. Ondan sonra (tövbe edip) salih kimseler olursunuz.”Yûsuf Sûresi 10. Ayet; Onla rdan bir sözcü, “Yûsuf’u öldürmeyin, onu bir kuyunun dibine bırakı n ki geçen kervanlardan biri onu bulup alsın. Eğer yapacaksanız bö yle yapın” dedi.Yûsuf Sûresi 11. Ayet; Babalarına şöyle dediler: “Ey babamız! Yûsuf hakkında bize neden güvenmiyorsun? Halbuki biz onun iyiliğini isteyen kişileriz.”Yûsuf Sûresi 12. Ayet; “Yarın onu bi zimle beraber gönder de gezip oynasın. Şüphesiz biz onu koruruz.”
Yûsuf Sûresi 13. Ayet; Babaları “Doğrusu onu götürmeniz beni üze r, siz ondan habersiz iken onu kurt yer diye korkuyorum.” Yusuf Sû
resi 14. Ayet; Onlar da,“Andolsun biz kuvvetli bir topluluk iken onu kurt yerse (o takdirde) biz gerçekten hüsrana uğramış oluruz” ded iler.Yûsuf Sûresi 15. Ayet; Yusuf’u götürüp kuyunun dibine bırakm mağa karar verdikleri zaman biz de O’na, “Andolsun, (senin Yûsuf olduğunun) farkında değillerken onların bu işlerini sen kendilerine haber vereceksin” diye vahyettik.Yûsuf Sûresi 16 Ayet;(Yusuf’u ku yuya bırakıp) akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler. Yûsuf Sûre
si 17. Ayet; “Ey babamız! Biz yarışa girmiştik Yusuf’u da eşyamızın yanında bırakmıştık (Bir de ne görelim) O’nu kurt yemiş. Her ne ka dar doğru söylesek de sen bize inanmazsın” dediler.Yûsuf Sûresi 1 8. Ayet; Bir de üzerine, sahte bir kan bulaştırılmış gömleğini getird iler. Yakub dedi ki: “Hayır! Nefisleriniz sizi aldatıp böyle bir işe sür ükledi. Artık bana düşen, güzel bir sabırdır. Anlattıklarınıza karşı y ardımı istenilecek de ancak Allah’tır.”Yûsuf Sûresi 19. Ayet; Bir ker van gelmiş sucularını suya göndermişlerdi. Sucu kovasını kuyuya s alınca “Müjde! Müjde, İşte bir oğlan!” dedi. O’nu alıp bir ticaret ma lı olarak sakladılar. Oysa Allah, onların yaptıklarını biliyordu Yusuf
Sûresi 20. Ayet; O’nu ucuz bir fiyata, birkaç dirheme sattılar. Zaten ona değer vermiyorlardı.Yûsuf Sûresi 21. Ayet; O’nu satın alan Mıs ırlı kişi hanımına dedi ki: “Ona iyi bak. Belki bize yararı dokunur ve ya onu evlat ediniriz.” İşte böylece biz Yusuf’u o yere (Mısır’a) yer leştirdik ve ona (rüyadaki) olayların yorumunu öğretelim diye böy le yaptık. Allah işinde galiptir, fakat insanların çoğu bunu bilmezler
Yûsuf Sûresi 22 Ayet; Olgunluk çağına erişince O’na hikmet ve ilim verdik. İşte biz, iyi davrananları böyle mükâfatlandırırız . Mü’min S ûresi 34. Ayet; Andolsun, daha önce Yûsuf da size apaçık deliller getirmişti de, onun size getirdikleri hakkında şüphe edip durmuştu nuz Daha sonra o ölünce de,“Allah ondan sonra asla peygamber göndermez” demiştiniz. İşte Allah aşırı giden şüpheci kimseleri böyle sap tırır.

İsrail; On iki oğullu Yakup
Derinden sevdi Yusuf’u mahbup
Diğer on evlâdı; hasetle Sakıp
Babaya edilen bühtan değil mi?

Rüyasında On bir yıldızı önce
Şems-Kamer secde ettiğin görünce
Babasına; bunlar bana, deyince
Söyleme demesi ı’yan değil mi?

Babasının sevgisini kıskanıp
Yusuf’u daha çok seviyor sanıp
Lânetullah iğvasına aldanıp
Kuyuya atanlar, canan değil mi?

Kervandan birisi kuyuya kova
Salladı ki su alıp da suvara
Asıldığı kova sanki duvara
Çakıldı gelmiyor hayran değil mi?

Güç belâ doldurup çekti kovayı
Kovanın içindeki dolunayı
Görünce şaşırdı sayı saymayı
Hayrete düşüren vicdan değil mi?

Kovayla beraber yedi düveli
Çekiyordu sanki yoruldu eli
Kovanın yanında dünya güzeli
Bu çocuk, Mısıra sultan değil mi?

Arkadaşlar gördü dediler ki bu
Kölemiz diyerek satalım yahu
Pazarda Züleyha aldı Yusuf’u
Bezm-i Elestü’den ihsan değil mi?

Yusuf’u besleyip büyüttüğünde
İlâhi aşk kaynıyor deruninde
Böyle bir duygu yok Yusuf içinde
Köle efendisinde can değil mi?

Kıskançlıktan kınayınca kadınlar
Züleyha sultandan davet alanlar
İcabet edince oldu olanlar
Melek dedikleri insan değil mi?

Meyve soyar iken Yusuf girince
Ellerini doğradılar görünce
Bu melek dediler bakıp derince
Kesilen elleri al kan değil mi?

Züleyha dedi ki noldunuz ayol
Benim gıybetimi ettiniz bol bol
Meyve diye bu kestiğiniz elle kol
Bu Yusuf’u güzel canan değil mi?

Züleyha nettiyse Yusuf gelmedi
Arzusu Yusuf da makes bulmadı
Hiçbir zaman istediği olmadı
Şimdi devredeki şeytan değil mi?

Üryan oldu odasına köleyi
Çağırdı ki köle Yusuf geleyi
Görünce Yusuf bu vahim haleyi
Geri dönüp kaçtı safkan değil mi

Züleyha peşin koşup gömleği
Arkadan asıldı Yusuf gel deyi
Gömlek yırtılınca, akraba, beyi
Geldiler görenler hayran değil mi?

Dedi ırzına göz dikene cezâ
Zindan atmaktır yok başka rıza
Sakın lâf olmasın geline kıza
Demeleri yüksek şandan değil mi?

Amcaoğlu dedi: Eğer ki gömlek
Yırtık öndeyse suçlu Yusuf demek
Arkadaysa suçlu Züleyha demek
İlâhiden bu sır ihsan değil mi?

Efendisi dedi: Züleyha senin
Oyunun bu, değil başka kimsenin
Hadiseyi hiç kimseye demeyin
Bu zat hakîkatli insan değil mi?

Yusuf dedi: Rabbim zindan bunlardan
Daha hayırlıdır bu maskaradan
Beni göndererek kurtar buradan
Duai müstecab ihsan değil mi?

Zindana, iki arkadaş geldiler
İkisi de birer rüya gördüler
Yusuf’tan yorumunu istediler
Yusuf’un yorumu irfan değil mi?

Birisine sen kuşlarca yenersin
Diğerine vazifene dönersin
Kralına benim hâlimi dersin
Bu sözü; hikmete isyan değil mi?

Beş sene dolmuş onlar çıkınca
Bu ifade Hikmetini sıkınca
Yedi sene daha kaldı, bıkınca
Allâh’ın yardımı ihsan değil mi?

On iki yıl yatırdılar zindanda
Züleyha bir öcü oldu bu anda
Rüyayı hakikat aynı zamanda
Esrarlı tezahür sultan değil mi?

Zenneler gelince kral da sordu
Züleyha hakikat üzere durdu
Temiz Yusuf namusûnu korurdu
Denen şehâdet’ler mizan değil mi?

Yusuf geldi yordu rüyalarını
Züleyhanın meşhur hülyalarını
Attı darlık bolluk bilyalarını
Mısırın tahtında sultan değil mi?

Züleyha bir kulübede mukimdi
Ruhuna Yusuf’un aşkı hâkimdi
Yusuf’a yetişen feryadı imdi
Tanımamak hâli nisyan değil mi?

Yusuf gelip kulübeye girince
Züleyha tanımadın mı deyince
Görmediğim birisisin indimce
Esrarı ilâhi nisyan değil mi?

Yusuf dedi: ne istersen vereyim
Züleyha’da söz verdiğin göreyim
Söz deyince Yusuf ben Züleyha’yım
Neticede bunlar insan değil mi?

Aşkınla bu hale düşürdün beni
Yaratan Allah’ım gönderdi seni
Düa et bulayım önceki teni
Yusuf’un düası aynen değil mi?

Züleyha o eski Züleyha oldu
Şimdi de sıraya izdivaç geldi
Teklif Züleyha’dan Yusuf’u buldu
Elestü bezm’inden ihsan değil mi?

Yusuf durdu bu teklifi alınca
Mesrur etti ruh’u-l Kudüs gelince
Nikâhını Allâh kıydı deyince
Züleyha sürmeli ceylan değil mi?

Züleyha bakire Yusuf’sa bakir
Serdettiler serüvenleri bir bir
Dedi Rabbül âlemin gerdeğe gir
Ezelden takdiri Rahman değil mi?