Özlediğim artık çok yakınlarımda diye başladığım beyaz sayfalara
Bir leke sürüyorum
Kara kalemimle derin yaralar bırakıyorum
Uzadıkça uzuyor yapma etme der gibi sayfalarını büküyor
Durmadan çizikler atıyorum
Okuyorum sessizce içimden ama içimdeki seste bir şeyler ekliyor
İçimdeki sese kulak verirken bir bakıyorum ki sağırlaşmışım
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta