3/: Aydın efesi Üstüne Girizgah
Ellemeyin efesini Aydın’ın ağalar...
Toprak boyun burar, diz ağlar.
***
O, öyle ağıraksak yaşar hayalin gölgesinde.
Doğrulur dağları omzunda taşıyarak.
Dizini öptürür toprağa bayram ziyaretlerinde.
Bileği kuşak arasında bahtını arar.
Her daim yar yerine tetik okşar elleri.
Gözleri biteviye ufukları tarar.
Arar ak zeminde zulumat lekesini.
Bir gri nokta arar memleket düzleminde.
Aydın efesi “Şu dağlara yaslananda”
Ne can kalır yavukluda ağalar...
Ne toprakta filiz sürer arsız öfke.
Bilin ki o kocam kalçalı dağlar da ağlar
Efeler gurur kuşanır her sabah tabancanın ardından
Kınında hançer ağlar...
***
Ellemeyin efesini Aydın’ın ağalar...
Toprak boyun burar, topuk ve dizler ağlar.
Yosa ananız ağlar...
Kayıt Tarihi : 13.3.2006 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!