11 Ellemeyin Yoksa Ananız Ağlar 01

1/: İğde Üstüne Girizgah

Ellemeyin iğdeleri ağalar...
Hüzün çöker ihata çitlerine.
***
Az buz değil bu öykü...
Uzar sonbahardan yaza sünerek.
Duruverir ortayerinde has bahçelerin,
Suistimal vazife kirli siluetiyle gerneşerek.
Bir efe diz vurur çiğdemlerin dibine.
Kurur erdem çiçeği şeşberlerin dilinde.
Ve durur yabanıl atlar kendi puslarının içinde.
Ellemeyin iğdeleri ağalar...
Bulutları hasat edip göğü biçen kanatlar,
Bırakın özgür olsun,
Bir sıkımlık yanaklar.
Ellemeyin iğdeleri ağalar...
Ağustosta öksüz kalır yamaçlar
Dorukta karlar ağlar...
***
Ellemeyin iğdeleri ağalar...
Hüzün çöker çitlere.
Yosa ananız ağlar...