108 MESAJ DOĞRU ALINIRSA. i

Allah verdiği her nimetin şükründen,
ihsan etmiş olduğu her imkâna kanaat
ve kullanımından herkesi sorumlu tutmuştur.

Ahirettede hesabını soracağını
her vesile ile her fırsatta hatırlatmaktadır.

Bizler gros bir markete gidipte, arabasını ihtiyaç ve imkanından fazla doldurup,
kasada ödeme yapacağını unutan KART MAĞDURLARINA ne kadar çok benziyoruz.

Dünya gros marketinin hesap kasası olan kabir
ve haşirde hesabını ödeyebileceğimiz limitimiz kadar harcama yapmamız gerekmiyor mu?

İnsanları dünyada rezil,
ahrette zelil kılan en önemli iki zaafları var.

Bunlardan birisi;
Yaşam ve yaratılış maksadını gerçekleştirebilmesi için istifadesine sunulmuş olan imkân ve fırsatları değerlendirmede yolunu kesen tembellikten sebebi olan İHMAL.

Diğeri ise;
İhtiyacı kadar kullanmasına müsaade edilmesine rağmen,
eline geçen her şeyi sorumsuz ve sınırsız kullanma hakkına sahip olduğu zannından kaynaklanan İSRAF.

Öyle inanıyorum ki.
İsrafın zarar ve sorumluluğunun;

sofrada kendi alın teri ve emeğimizin karşılığı olan,
helal yemeğimizden yerken bile, irademizi ihlal edip fazla kaçırdığımız bir iki lokmanın hazımsızlık, şişkinlik, şişmanlık ve benzeri rahatsızlıkları varsa,

en önemli servetimiz olan zaman,
sağlık ve diğer israflarımızın getireceği mesuliyetleri
ve ahirete tehir edilen hesap, ceza ve sorumluluklarını düşünemiyor, düşünmekte istemiyorum.

Bunlar aklıma geldikçe;
Allah (cc.) Hz.lerinin neden 'KULU VEŞREBU VELA TUSRİFU İNNEHU LAYUHİBBUL MUSRİFİN' (yeyiniz içiniz amma israf etmeyiniz. Çünkü Allah israf edenleri sevmez.7/31 A’raf)

Yine Allah’ın Resulü iki dünyanın rehberi Hz. Muhammed (asv) denizde, ırmakta aptes alırken bile (suyu) İSRAF ETMEYİNİZ demesinin sebeplerini azda olsa anlamaya başladım.

Demek tasarruf ve denetimimize verilenler deniz gibi olsada
istifade hakkımız gerçek manadaki ihtiyacımız kadardır.

Bir de insana rahatsızlık veren, fazladan yenilmiş her lokmanın,
o lokmaya muhtaç olan insanların hakkını ve muhtaçlıklarını hatırlatma amacı taşımış olma ihtimalini de göz ardı etmemek adına doğal bir ikaz olduğunu sanıyorum.

Rahatsızlık veren her şeyin önemi nispetinde bir sebebi olduğuna göre!

Aklın gereği,
rahatsız olduktan sonra çözüm aramak değil.

Rahatsız olmadan zarara girmeden
tedbir almak ve zarardan korunmak olsa gerektir.

Yinede Rabbimizin rahmetine, inayetine, mağfiretine ve muavenetine sığınıyor ve güveniyoruz.

Rabbim açlık ve kıtlık ile imtihan etmesin.
Açları açıkları düşünelim ki aç ve açık kalmaya mahkûm edilmeyelim.

Ne de olsa “ELCEZA-U MİNCİNSİL AMEL”
“Her şeyin karşılığı kendi cinsindendir. kuralı var.”

Rabbim tehir edip sonradan telafi etmek için zorluk çekenlerden değil,
zamanında tedbir alıp rahat edenlerden eylesin.

Mesajı doğru okuyanlar, mağdur olunmazlar.