1071 Nolu Oda Şiiri - Ferhat Sarıbatur

Ne zaman uzakları düşlesem düşünüyorum

Beynimde dizilidir taşları Malazgirt kalesinin
İki kavmin çok evvel önce randevulaştığı
1071 nolu odada
Yitik bir yalnızlıkla konaklıyorum
...

Ne zaman seni düşlesem düşüyorum

Süphan dağı el sallıyor
Benim gönül objektifime
Van Gölünü alarak arkasına
Siyabend ile xecê'nin kaderi
Kanla yazılmış alnına
Kalem bir tükenmez acı

Onları ölüme düşüren Süphandı.
Beni ise Süphan gibi düşlerindi
...