Aklımızın kıyısından hiç geçmese bile birbirimizde fırtınalar yarata yarata var olduk yıllarca.
Kimileyin yeter dememiz gerekirken yan çizdik uzaklaşmalara.
Kendimize dönme mevsimlerimizi kırparak küçülttük.
Şimdi yine suskunluklar yolluyoruz bulunduğumuz yerlerden posta kutularımıza.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta