Aklımızın kıyısından hiç geçmese bile birbirimizde fırtınalar yarata yarata var olduk yıllarca.
Kimileyin yeter dememiz gerekirken yan çizdik uzaklaşmalara.
Kendimize dönme mevsimlerimizi kırparak küçülttük.
Şimdi yine suskunluklar yolluyoruz bulunduğumuz yerlerden posta kutularımıza.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta