1045- Çkıl Taşları Şiiri - Selahaddin Aktay

1045- ÇAKIL TAŞLARI

İnsan bakar, nereye bakar ise,
Hayatın, gönlün penceresinden bakar,
Pencere sisli, dumanlı,
Hele bir de çamurlu ise,
Güneş çamur ile sıvanmasa da,
Görüntü net, berrak olmaz işte,

Umursamaz oldu bu günlerde,
Hani derlerya, dünya yansa,
El kadar bezi yok dünyada,
Olsa da önemi kalmamıştır bir yerde,
Bekliyorlar onu, bilinmezler,
Uzak,
Ya da çok yakın bir yerlerde,

Bazen dönüyor geçmişe,
Açıyor eski defterleri,
Sıkıntıdan mı, bilmem neden?
Bazen dalıyor suyun derin yerinden,
Ne yapsan gelmez geri, mavi,
Neşeli, ya da neşesiz günler,
Oynamıyor çakıl taşları yerinden,
Yaşanmıştır kalmış yerli yerinde,