Bir çocuk gibi adını heceliyorum
Kâğıtlara adını dolduruyorum
Bir vurgun yaşadım ama
Yine de ayakta durmaya çalışıyorum
Bu mekân neresi
Terk etmekte neyin nesi
Unutturdun bana her şeyi
Tanımıyorum başka kimseyi
Bak yine elimi uzattım sana
Nefes alamıyorum lütfen anla
Aşkınlayım bekliyorum yana yana
Öleceğim yoksa gel sahip çık şu cana
Elin elime değdiğinde can gelecek
Sen gelmezsen, Azrail'e can verecek
Bu kalp seni duruncaya kadar sevecek
Gel bu gözler belki seni son defa görecek
09 Mart 2016
Çarşamba
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 19:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/1022-son-defa-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!