Sevmeli insan sevilmeli
Hem de kusurlarıyla sevilmeli
Zaten onu güzelleştiren birazda kusurları değil mi?
Kötülüklerin bilinmediği yerde iyilikler nasıl bilinir ki
Zıtların bayramlığı değil mi bu dünya
Sevgi bağları ile sımsıkı bağlamalıyız kendimizi
İnsan kusurlarını şefkat perdesiyle örtmeliyiz daima
Acımalıyız, kusurlarıyla baş başa bırakmamalıyız onu
İnsanın insan olması bize yeter
Her şeyi ile sevilmeli yaratık olduğu için
Yaratandan ötürü sevilmeli
Her şey sevgiden, sevdiğinden yaratılmadı mı?
Bir insanı öldüren bütün insanları öldürmüş gibidir
Bir insanı yaşatmak ta tüm âlemi yaşatmak gibidir
İnananlar birbirlerini sevmelidirler
Bağlanmalılar birbirlerine aynı vücudun azaları gibi
Birinin derdi hepsinin olmalı
Sevinçler yansımalı birbirinin sevinciyle hepsinin içine
Herkes kendi gibi olanla kaynaşır daima
İnandıkları bir araya getirir kardeş yapar insanları
Sevgi delil ister elbette
Sevdiğinden bitip tükenmeyi gerektirir
Onun için belası çoktur sevgi yolunun
Onları aşmadan sevgiye ulaşmak imkânsızdır
Sevgilinin kim olduğuna bağlı yolun zorluğu
Onu sevmek ayrı bir paye
Fakat onun tarafından sevilmek daha başka bir mazhariyet
Ölçüsü; sen onu ne kadar seviyorsan, ondan o kadar karşılık görürsün
Onun senin kalbindeki yeri ne kadar ise
Sende onun katında o kadar yere sahipsin
Evrenselleştirmek istiyoruz biz sevgiyi
Sevgi atmosferi sarsın bütün ülkeleri
15 Ağustos 2013
Perşembe
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 18:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!