Eve telefon gelişini hatırlarım.
Bir sevinç hakimdi ortama.
Telefona sevindik.
İnterneti garipsedik.
Sene 1996.
Kimimiz soğuk baktı.
O kafayla ben uçtum.
Şimdi 1996 ve eskisi.
Düşününce kat be kat güzeldi.
Şimdi bir kağıt gibi buruştum.
Aslında ben değil insanlık buruştu.
Bizler başkaydık o zaman.
Hayata daha yakındık o zaman.
Bambaşka olduk gel zaman git zaman.
Ne oluruz kim bilir?
Ama gösterir zaman.
Kayıt Tarihi : 7.2.2016 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!