100.Yılında Çanakkale İçin Şiir...

Güzdü
Kapıya dayanmıştı kış
Bastırmak üzereydi kar
Ne vardı ki bunda korkulacak
Her kışın ardında bir bahar yok muydu
Vardı elbet

Fakat bu farklıydı
Kazanın altı yakılmıştı
Kefen biçilmişti
Mezar kazılmıştı
Telaş-endişe aşkındı boyumuzdan
Bir top ramazan topu gibi
İftarı müjdeledi yetişti imdada
Ayakta kaldık
Gömüleyazdık

Hava gibi
Bozuktu niyet
Yağıp eritecek
Esip süpürecekti
Necip bir milleti sahneden
Boğaza uzanan
Sarılan eller
Kırıldı

Az kalsın
Nerdeyse
Üstü örtülecekti şehitlerimizin
Kar gibi yağan
Mühimmatla

Ki yarım asır
Ekmenin yerini toplamak
Biçmenin satmak almış
Başağın metal
Unutulmuş
Çift çubuk

Nice
Fidanlar kurudu
İpini koparmış
Kemirgen bir yılkı
Yüzünden

Ateş
Düştü ocağına
Kaç başak yandı
Kül oldu
Yoktan

Yaprakları
Bir koca ağacın yeşil
Sarardı soldu
Kurudu koptu
Bir karayelle

Sonuçta
Baş ayrıldı gövdeden
Gövde lime lime doğrandı
Baş felç geçirdi
Çöktü beyin
Hafıza silindi
Hatırlayamadı maziyi
Gelemedi kendine
Uzun bir zaman

Ne felç olmuş başı
Ne lime lime olmuş gövdeyi
Bırakmadınız rahat
Her aza üzerinde
“Baş” için ey Batı
Oyun oynadınız

Sersemlemiş baş
Kendine gelmeden
Kurbanı olacaktı oyunlarınızdan birinin
Buydu niyetiniz ey Batı
Başaramadınız
Başaramayacaksınız

Her azayı
Didikleyip durun
Boğulacaksınız
Her akıtılan kan
Ve göz yaşının
İçinde

Karanlık
Bitti bitiyor
Duyuluyor horoz sesleri
Eli kulağındadır şimdi müezzinin
Namazlar kılınacak birazdan
Tan ağaracak gebedir
Gün doğacak
Gün

(2014)