100. Yıl Marşı Şiiri - İsmail Güller

Şahlanır binyıldır koşturan atlar,
Uğuldar semada, çırpan kanatlar,
Yer ehli, gök ehli, birdir muratlar,
İnmesin bayraklar, dinmesin ezan,
Yüz kerre can verip, Cennete uzan.

Bin yıllık mazinin, bu, son külleri;
Başkaldırmış, Türk-Kürt.. bütün illeri,
Sulamış toprağı, meçhul erleri,
Küllerinden filiz veriyor vatan,
Her nefer, tarihe ayrı bir destan.

Dört bir yanı sarmış, farklı ihanet,
Irkçılık fitnesi, en büyük illet,
Sȋnemizden vurur, fakr-u zaruret,
Yokluk günlerinde, ağladı atan,
Gülmedi sonra hiç, O’nu ağlatan.

Adı Mütȃreke? Başladı işgal,
Ya tümden ölürüz, ya da istiklal,
Alnımda silinmez şiardır hilal,
Güçlüyü çökertir, güçlü bir iman,
Meydanda bellolur, asıl kahraman.

Cumhurun irfanı, bilgiden öte,
Yürekler birleşip, geldi gayrete,
Milletçe koştular, hep şahȃdete.
Ya şehȋt, ya gȃzȋ, meclisi kuran,
Bakmaz hiç ardına, rehberi Kur’an

Yanlışta ittifak edilmez elbet;
Birlikten güç doğar, Bir de selamet,
Yekvücut yaşasın! Bu cumhuriyet.
Durulacak bir gün, kanayan yaran,
Kökleri unutmaz ülküdür, Turan.

En hakiki mürşit; bil ki, ilimdir.
Hak özü; adalet, aklıselimdir.
İhtiras, tahakküm, sonu elimdir.
Unutma! Yücedir senin hak davan,
Her yola çıkışta, Allah’a dayan.

Bir asır özlenen, bir nesil geldi,
Maddeyi evirdi, küreyi deldi,
O, ma’kûs talihi, bilimle sildi,
Teknoloji yerli, millȋdir ikmal,
Bağımsızlık budur! İşte istidlȃl!

Keşifler; düşmanı, bıraktı nȃçar;
Göklerde, insansız uçaklar uçar,
Bir devri kapatıp, bir devir açar,
Gerçek oldu şimdi, yüzyıllık hayal,
Anlaşıldı, neymiş? Gökte istikbal!

Nesep derler; aynı çınarda dallar,
Mezhep derler; aynı nehirde kollar,
Yem olursun; ayrı düşerse yollar,
Vahdetinden gayrı, bulunmaz ikbal.
Hakk’a taptıkça sen, senin istiklal!

İsmail GÜLLER
26.10.2021