Sabahın en sessiz anında, şehir henüz uykudayken
Biz kepenklerle birlikte uyanırız güne.
Bir perde açılır sanki,
Mağazacı sahnesini kurar ışığın altında,
Depocu ise karanlığın ardında,
Sessizce bir destanın harflerini dizer.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



