Ben, ırakta bir tozlu çölüm ki dümdüz,
Bu yanım çangıllı deve, öteki yanım kaba Bedevi,
Her karışım boydan boya sert mizaçlı Arapın evi…
Burada vakit henüz güpegündüz…
Ama her anım zifiri karanlık, sanki katran sıvısı,
Üzerimde gezinen şu arsız insanlığın sınırsız hırsı,
Zulme dönüşmüş, bedenimde kıyıcılık diz boyu…
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta