Ben, ırakta bir tozlu çölüm ki dümdüz,
Bu yanım çangıllı deve, öteki yanım kaba Bedevi,
Her karışım boydan boya sert mizaçlı Arapın evi…
Burada vakit henüz güpegündüz…
Ama her anım zifiri karanlık, sanki katran sıvısı,
Üzerimde gezinen şu arsız insanlığın sınırsız hırsı,
Zulme dönüşmüş, bedenimde kıyıcılık diz boyu…
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta