1a/:
Bu bölüm sürgüne dairdir.
Babil kralı Nebukatnezar'sa kendi destanının Gılgameş'i. Özel kanununun Hammur abi'si yani. İ.Ö. bir yılda yontuldu taşlar. Başlar vuruldu. Duruldu bulanık sullar. Tunç kendi zamanında eridi. Biz ise devrildik ömrümüzün sonunda. Hayatının kırk birinci yılında ne olmuştu? Anımsa. Kırık mızraklıların başkentini zaptetmişti tabiidir ki büyük baban. Sararmış kağıtlar kentini ele geçirense sendin. Kendin verdin bilcümle kararını tarihin.
'Hu! ' de ve kapaklan...
Yani attın kadim sayfalara bir çentik.
Doldu zamanın kırbası zafer dilimiyle.
Gelimiyle sevindirdi son oğlun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.