10 Metrecik Sonra Bulurdun Beni

sen kendi haline gelip giderdin
bazen özenli bazen sinirli
hep ama hep de deli
gözlerinden okurdum ben deliliğini
ellerindeki damarlardan,
saclarının dağılışından ve bedenini ordan oraya savurmandan da
üstünde bacaklarının.

ağzına kek tıkardın ara sıra
bayılacak gbi olurdun
kendimce çıkardım bunu
daha fazla zehir için
dha dingin olman gerekirdi

bense bazen sinirli bazen süslüydüm
oldukca, kendimce
farketmeni umdukca
sana bi bakışım vardı
şüphe yoktu
gözlerim tarardı detayları
hep olduundan daha detaylı

ayrıntılar benim işimdi
gölgeler senin işin
bilir miydin
ne kadar ışık saçtığını
rolling stones u çağrıştırdığını bana
hani vardı ya o sarkı
rainbow..

hep tahminler yürütürdüm
anlamlara, suratına
hızlı adımlarına
kalıplara sığmazdın
ama
senn hikayen neydi kalıplara oturttuğun
yazdıklarından cok farklı olan
senin değerlerin neydi
kalıplara sığan:?
beni de kalıba sığdırır mıydın
yoksa
bu sefer rastgele bir kek olur muydu
yediğin?

üstüne de bir sigara içtiğin

yoksa su olur muydum ben senn için
bir gün cok susarsan
korkmadan çeşmenin birinden içebildiğin?
şehirdeki tüm çeşmeler
kadardım ben
o kadar aşikar
o kadar basit

sen hep kaldırımları görmeden yürürdün
oysa kaç kaldırım taşı var bilir miydin?
ben de saymadım
korkma cok deli değildim
yüzüm aşağıda yürümezdim
hele sana rastladıımda
ama
emin
ol
10 metrecik sonra
kaldırım taşları
olurdu
ben.

yasam ulaşmak mı bir şeylere?
o bir şeyler
bir kaç insan olduunda
ne ayıp
ne kayıp
gecen zamanlara
bir sürü şeyler uğruna.

oysa sen o şeylerden değildin..
bense bir şey bile değildim
şey olamazdım olmadım da
senin için..
ondan bilmedin ya
görmedin ya
nedenli ya da nedensiz
bir şeye mi dönüşmeliydim
gör diye
o zaman
sen de tarar mıydın detayları
hep olduundan daha detaylı?

bilir miydin kaç kaldırım taşı vardı?
10metrecik sonra
geri dönseydin
birinde bulurdun beni...