10 Kasım Şiiri Şiiri - Sakıncalı Piyade

Ayaz ayaz olalı hiç yakmamıştı bu kadar yüzümü,
Hiç işlememişti Ankara’nın soğuğu içime bu kadar,
"Son" baharın 1938’de kaldığını fark etmemiştim şimdiye dek
Sirenler… Türk milletinin kara gününü işliyordu ilmek ilmek takvimlere.
Sesin kulaklarıma bir cızırtılı plaktan doluyor:
“Selanik, Selanik… Viran olasın.”
Daha kurumamış kalemindeki mürekkep,
Kahveni getirecek Salih , seni bekliyor ocakta,
Muasır medeniyetler seviyesine çıkaracaksın bizi daha
Senin dimağında bekliyor bizi nice hedefler.
Yakup’un dediği gibi, kimin aklına gelir ki öleceksin,
Sen ki Mustafa Kemal’isin, göz bebeğisin milletin.
Ancak yine yelkovan buldu yerini,
Bir sene daha 10 Kasım’da yine saat dokuzu beş geçiyor,
Bir kez daha tüm Türkiye’den cenaze çıkıyor,
Duvardaki maarif takvimi 10 Kasım 1938’de kalmış,
Dedemin köstekli saati ilerlemiyor dokuzu beş geçeden
Sanki
Sanki zaman kırılmış,
Koca bir millet öksüz kalmış.
Yarım kalmış türkün, tamamlanmamış cümlen gibi
Seni bekliyoruz usanmazcasına.

İşte bundan ki on yılladır
Zaferimiz 30 Ağustos, bayramımız 23 Nisan
Yeniden damarımızda kanımızın şahlandığı gün 19 Mayıs, prangaları attığımız gün 29 Ekim.
Biz hâlâ cumhuriyetin yükselen nesliyiz,
On yılda yaratılan 15 milyon gencin kanındayız,
Zaman durdu duralı senin aklındaki biçimdeyiz,
Yaksa da ayazı, soğuğu sensizliğin
Bir emanet bırakmışsın ki üstümüze, durmak haramdır bize
Sana sarılamadıkça biz Türk çocukları,
Cumhuriyete sarılacağız
Ve biz ona sarıldıkça senin mezarında
Rengarenk çiçekler çıkacak.