Yıllar önceydi aylardan kasım günlerden perşembe,
Bütün zorlukları vatanı için aşmış yılmayan biri,
Doğduğu evi,sade bir yer; iki katlı ve pembeli,
Yıkılmayan yenilmeyen vücut, artık zayıflamıştı
Ve yıkılmış,hastalığa yenilmiş muzaffer biri.
Gözler mavi ve ümit doluydu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Unutulmaya unutturulmaya çalışılıyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta