10 Çöl Ağlar Yakhya'sına 2

1a/:
Umman ölür.
Lut olur.
'Hu! ' de ve kapaklan...
Deniz ölse de su umut olur.
Tuzdur kavuran izanı,
Kazanı kaynatan diyarı Kenan'da.
Bir yanda yazar enfus bir kalem.
Bulunmaz diğer yanda senaryosu yazgının.
Kaderi yazanı telaş almaz hiçbir zaman.
Çünkü sona çok zaman vardır daha...
Artık sen de 'Amin' de ve çekil Ya Yakhya.
1b/:
Ey çölün atası.
Gözü alaca.
Hazinedarın zeheb tası...
Ya Yakhya! ...
Yası asırlar sonra tutulan ins. Yani tek cinstir tedirginlik. Ölümse, yalnızca bizim başlık paramızdır Yakhya Beg. Düğünüzse şahinlerden sorulur gökyüzünde. İşte tam bu sırada ünler bir şahan gözlü kız: 'Abba! ... Hey! ' Duyulur. Anlaşılmaz. Bir yıldız kayar suların yüzünde. Acaba abba da nedir? Aramice midir? Keldanice mi ya da? Bir hitap mıdır mesela Ya Yakhya? Kitap mıdır? Baba mı demektir sizin diyarda veya? Öyle ise ben de babayım kendi kutrümce. Ya da ak pürçekli bir ananın oğluyum. Ve baliğim. Ve de reşitim diyarı yaşamımda. Ondandır boyumu aşan işlerle hemhaliyetim. Aciliyetimse ipek yolumun uzunluğundan. İşte o kervandır beni de avlayan harami diyarında. Ama gaddaredir ki şu yanımda kıyama durur.
1c/:
Kudurur harami başı.
Su uyur düşman uyumaz.
Durun daha...
'Amin' de ve çekil Ya Yakhya.
Çünkü çöl ağlar kendi bahtına.
Annelerse ağlar ancak yürek sızısına,
Yani kendi yüreğinin flu Yakhya'sına.
Artık sen de 'Amin' de ve çekil Ya Yakhya.